Peaceful
is the one
who’s not concerned
with having more or less
Unbound by name and fame
he is free from sorrow
from the world and
mostly from
himself.
…………..
When compassion fills my heart,
free from all desire,
I sit quietly like the earth.
My silent cry echoes like thunder
throughout the universe.
……………
With love you don’t bargain
there, the choice is not yours.
Love is a mirror, it reflects
only your essence,
if you have the courage
to look in its face.
…………
Reason, when you speak
I cannot hear the Wise One.
Even if you are as thin as a hair
still there’s no space for you.
In the flaming Sun
all bright lights are put to shame.
………..
Be certain
in the religion of Love
there are no believers or unbelievers
Love embraces all. Rumi Whispers of the Beloved Quatrains Translated from Persian by Azima Melita Kolin and Maryam Mafi
આ અદ્ભુત રચના પસંદ કરવાનો હેતુ એમાં થયેલો સૂફી પરંપરા, ભક્તિ માર્ગ અને અદ્વૈતનો સુભગ સંગમ છે. પરમ તત્ત્વ અહીં રંગરેજ છે, પ્રિયતમ છે, સંત નિઝામ્મુદ્દીન નું રુપ લઈને પ્રસ્તુત છે. અહીં આત્માની ચૂંદડીને પરમ તત્ત્વના રંગે રંગવાની વાત છે. આત્માને અહીં પ્રિયતમા તરીકે નિરૂપીને પ્રેમમાર્ગની ટોચનો અનુભવ કરાવવામાં આવ્યો છે. એ પરમ તત્ત્વને મળવા, ઓળખવા કરેલી બધી તૈયારી, બધા છાપ-તિલક, બધી સાજ-સજ્જા એને મળતાની સાથે જ, પ્રિયતમ સાથે આંખ મેળવતાની સાથે જ બધું નક્કામું થઈ જાય છે. એ પ્રિયતમ કેવો અદ્ભુત છે કે આવી અગમ વાત આંખ મળતાની સાથે જ સમજાવી દે છે, એના રંગમાં રંગી દે છે, પ્રેમનો રસ આંખોથી જ પિવડાવી સઘળું દુન્યવી સાન-ભાન ભૂલાવી દે છે.પ્રિયતમ સાથે આંખ મળતાની સાથે જ પ્રિયતમા પોતાને સુહાગન અનુભવે છે, આજીવન, અભિન્નપણે જોડાયેલી! કેવી સુંદર અનુભૂતિ! અદ્વૈતનું કેવું સુંદર નિરૂપણ! આશા છે કે આપ સૌને આવી રંગની હોળી ગમશે. રંગની શુભકામનાઓ!
… … … …. …. …. ……
Amir Khusrau, one of the greatest poets of medieval india, helped forge a distinctive synthesis of Muslim and Hindu cultures. Written in Persian and Hindavi, his poems and ghazals were appreciated across a cosmopolitan Persianate world that stretched from Turkey to Bengal.
………..
अपनी छवि बनाई के जो मैं पी के पास गई,
जब छवि देखी पीहू की तो अपनी भूल गई।
छाप तिलक सब छीन्हीं रे मोसे नैंना मिलाई के,
बात अघम कह दीन्हीं रे मोसे नैंना मिला के।
बल बल जाऊँ मैं तोरे रंग रिजना
अपनी सी रंग दीन्हीं रे मोसे नैंना मिला के।
प्रेम वटी का मदवा पिलाय के मतवारी कर दीन्हीं रे
मोसे नैंना मिलाई के।
गोरी गोरी बईयाँ हरी हरी चूरियाँ
बइयाँ पकर हर लीन्हीं रे मोसे नैंना मिलाई के।
खुसरो निजाम के बल-बल जइए
मोहे सुहागन किन्हीं रे मोसे नैंना मिलाई के।
ऐ री सखी मैं तोसे कहूँ, मैं तोसे कहूँ, छाप तिलक….। अमीर खुसरो (1253-1325)
इनका वास्तविक नाम था – अबुल हसन यमीनुद्दीन मुहम्मद। अमीर खुसरो को बचपन से ही कविता करने का शौक़ था। इनकी काव्य प्रतिभा की चकाचौंध में, इनका बचपन का नाम अबुल हसन बिल्कुल ही विस्मृत हो कर रह गया। अमीर खुसरो दहलवी ने धार्मिक संकीर्णता और राजनीतिक छल कपट की उथल-पुथल से भरे माहौल में रहकर हिन्दू-मुस्लिम एवं राष्ट्रीय एकता, प्रेम, सौहादर्य, मानवतावाद और सांस्कृतिक समन्वय के लिए पूरी ईमानदारी और निष्ठा से काम किया।
अमीर खुसरो बहुमुखी प्रतिभा संपन्न व्यक्ति थे। वे एक महान सूफ़ी संत, कवि (फारसी व हिन्दवी), लेखक, साहित्यकार, निष्ठावान राजनीतिज्ञ, बहुभाषी, भाषाविद्, इतिहासकार, संगीत शास्री, गीतकार, संगीतकार, गायक, नृतक, वादक, कोषकार, पुस्तकालयाध्यक्ष, दार्शनिक, विदूषक, वैध, खगोल शास्री, ज्योतषी, तथा सिद्ध हस्त शूर वीर योद्धा थे।
(source : kavitakosh.org ) ……………..
…………………….
First Poet of Rekhta/Hindvi. Musician and Disciple of Sufi Saint Hazrat Nizamuddin Aulia. Known for his “pahelis”, which form part of Indian folklore. He is famous for inventing two most important musical instruments tabla & sitar. Wrote “Ze-hal-e-miskin…” one of the earliest prototypes of Urdu ghazal written in Persian & Hindvi.
……….
I dressed myself up to go see my lover,
but when I saw him, I forgot myself.
You robbed me of everything
when our eyes met.
You made me drink love’s elixir
and I got drunk
when our eyes met.
I was left staring-
you made me an ascetic
when our eyes met.
Fair arms and green bangles
you caught my wrist
when our eyes met.
You became the charming lover-
you left me breathless
when our eyes met.
Khusrau dies for Nizam-
you made me a married woman
when our eyes met. Amir Khusrau Translated and introduced by Paul E Losensky and Sunil Sharma From The Selected Poetry of Amir Khusrau
Anna was only four years old when Fynn found her on London’s fog-shrouded docks.
He took her back to his mother’s home, and from that first moment, their times together were filled with delight and discovery. Anna had an astonishing ability to ask– and to answer–life’s largest questions. Her total openness and honesty amazed all who knew her. She seemed to understand with uncanny certainty the purpose of being, the essence of feeling, the beauty of love. Anna had a very special friendship with Mister God…
………………………….
“Tich,” I said, “what were you asking God about real questions for?”
“Oh, it’s just sad, that’s all.”
“What’s sad?”
“People is.”
“I see. What’s sad about people?”
“People ought to get more wise when they grow older. Bossy and Patch do, but people don’t.”
“Don’t you think so?” I asked.
“No. People’s boxes get littler and littler.”
“Boxes? I don’t understand that.”
“Questions are in boxes,” she explained, “and the answers they get only fit the size of the box.”
“That’s difficult; go on a bit.”
“It’s hard to say. It’s like–It’s like the answers are the same size as the box. It’s like them dimensions.”
“Oh?”
“If you ask a question in two dimensions, then the answer is in two dimensions too. It’s like a box. You can’t get out.”
“I think I see what you mean.”
“The questions get to the edge and then stop. It’s like a prison.”
“I expect we’re all in some sort of prison.”
She shook her head. “No, Mister God wouldn’t do that.”
“I suppose not. What’s the answer then?”
“Let Mister God be. He lets us be.”
“Don’t we?”
“No, We put Mister God into little boxes.”
“Surely we don’t do that?”
“Yes, all the time. Because we don’t really love him. We got to let Mister God be free. That’s what love is.”
……………………… – Fynn
……………… The story begins on the streets of the East End of London in the mid-1930s.Sydney Hopkins; the author (under the pseudonym “Fynn”) as a teenager and young adult, lived in the East End of London in the early 1930s. Some says it’s not truely autobiographical; some says Anna may be a fictional character and so on. Many places mentioned in the book have undergone redevelopment and they no longer exist. In any case, the main reason for sharing excerpts of this 1974 publication, is it’s approach towards life’s biggest questions and unique way of finding their answers. It makes journey to find the truth as light, simple and fun filled as can be in our day to day life. This particular dialogue shows our limitation as a human race. We always see our fellow human beings on the basis of their class, colour, religion, language, ethnic origin and what not! Yes, we like to put them into boxes and our perception, understanding doesn’t go beyond it! That may be biggest reason for conflicts we see everywhere, if only we can see others as just like ourselves, a human being; without boxes!?!
નવા વર્ષની શુભેચ્છાઓ! આજે જે પત્ર રજૂ કરું છું એ પત્રવ્યવહાર શરૂ થયા પછીનો પહેલો કે બીજો જ પત્ર હશે. એઓના પુસ્તકો, જીવનકથા વાંચીને મને ઉદ્ભવેલા કેટલાક પ્રશ્રોનો જવાબ અહીં આપવામાં આવ્યો છે. વાત તો સાવ ટૂંકી ને ટચ જ છે પણ સમગ્ર જીવન જીવવાની ફિલોસોફીનો નિચોડ અહીં છે અને નવા વર્ષે આનાથી સારું મનન-ચિંતનનું ભાથું બીજું શું હોઈ શકે?!
… …. …. … … …
ચિ. નેહલ,
તમારી વાત ગમી. પણ જુઓ, મને સ્મશાનવૈરાગ્ય તો થયો નથી! મને આનંદ છે, મઝા છે, જીવન બહુ ગમે છે. જીવન મંગળ છે, પ્રભુએ આપેલું વરદાન છે, અને પૂરા દિલથી માણવાનું છે. એ વિચારો શોભે. ત્યાગ કરીએ તે ફક્ત જીવનને વધારે સૂક્ષ્મ સ્વરૂપે પામવા માટે. એટલે પ્રથમ આનંદ, ઉત્સાહ, મનનું સમાધાન અને દિલની શાંતિ જોઈએ. પછી જે સહજ રીતે થાય તે ખરું.
આનન્દ સાથે
ફાધર વાલેસના
આશિર્વાદ
…. …. ….. …. …. ……
Wishing you all a very happy new year, filled with wonderful moments shared with family and friends!!
Today on the first day of 2017, I want to share one of the letters written by Father Valles in a response to my letter, in which I had asked him few questions after reading his books and his biography. He answers in short, meaningful sentences, but one can ponder upon them for days and if understood well can lead a fulfilling and happy life! 🙂
… .. .. … .. … .. … … …
A simple english version for you all….
Dear Nehal,
I liked your thought. But see, I did not choose the path of renunciation due to tragedies of life! I am happy, enjoying, I love my life. Life is auspicious, It’s a God’s gift and to be cherished fully.These kind of thoughts you are supposed to have. When we renounce something it’s only to understand the deeper meaning of life (to embrace life with all it’s intricacies). So, first of all you should feel happy, enthusiastic, mentally fully convinced and calm in your heart(before going for the path of renunciation) and then do whatever you can do effortlessly.
Blessings from Father Valles
ફાધર વૉલેસ નો પરિચય આપવો એ સૂર્યને દીવો ધરવા જેવું છે. જે ત્રણ-ચાર વર્ષ દરમ્યાન મારે એમની સાથે પત્ર વ્યવહાર થયો અને એમણે એક પિતાતુલ્ય વાત્સલ્ય સાથે મારી જીવન પ્રત્યેની સમજ કેળવી, જીવન નું ઘડતર કર્યું એમનાં લખાણ, પત્રો દ્વારા, જે મારે માટે અમૂલ્ય ખજાના સમાન છે અને આજે એ જ હું આપની સાથે વહેંચી રહી છું. હેતુ એક જ છે કે આવા મહામાનવનું જીવન દર્શન બધા માટે છે, બોક્સના બંધિયારપણામાં મૂકી રાખવા નહીં.
એમના જન્મદિન નિમિત્ત અનેક શુભકામનાઓ ( 4th November)
.. .. ..
ચિ. નેહલ,
પરિણામ માટે અભિનંદન. હવે જરુર વાંચવામાં લાગી જજે અને ઉત્તમ ડૉક્ટર થવા માટે અત્યારથી તૈયારી કરજે. ખૂબ આનંદથી અને શ્રદ્ધાથી કામ કરજે. અને આમ કેમ થાય અને એનું કારણ શું હશે એ વાત જવા દે. ખરું વલણ નિરીક્ષણનું છે, પૃથ્થકરણનું નહિં. બધું જુઓ, નિહાળો, ઝીલો, પચાવો. તટસ્થ ભાવ અને જાગ્રત મન. તું પૂછે છે કે હું શું કરી રહ્યો છું, તો એ જ કરું છું. લખવાનું અને બોલવાનું ચાલે છે, મુખ્ય વાત એ જાગૃતિ, એ તટસ્થતા, વાસ્તવિકતાની સાથે સમાધાન અને જીવન આવે તેવો એનો સ્વીકાર. પ્રશ્નો ઘણા છે, પણ એ શાંતિ, એ નિખાલસતા, એ પારદર્શક્તા આવી જાય તો બધાં કામ સારાં થઈ જાય અને બધી વાતો ઉપકારક નીવડે.એક નવું અંગ્રેજી પુસ્તક પ્રેસમાં આપી આવ્યો. છેલ્લાની થોડા મહિનામાં ચાર આવૃત્તિ થઈ. છેલ્લા ગુજરાતી પુસ્તક “શબ્દલોક” માટે ઘણા સારા પત્રો આવે છે. કાલે રાત્રે ઊંઘ આવી નહિં. તટસ્થ ભાવે રાતના પૂજા કરી. આજે સ્ફૂર્તિ છે. તારો પત્ર આવ્યો. મારું દિલ ખૂલ્યું.
પ્રેમ.
ફાધર
… … … … …
My friends, today I want to share works of my favorite poet Kabir. The unique thing about this post is the original Hindi verses are explained by renowned writer Ali Sardar Jafrisahab and English translation is by Shri Rabindranath Tagore, indeed best of both “words”!
मन, तू पार उतर कहाँ जैहौ । आगे पंथी पंथ न कोई, कूच-मुकाम न पैहौ ।
नहिं तहॆँ नीर, नाव नहि खेवट, ना गुन खैचनहारा ।
धरनी-गगन-कल्प कछु नाहीं, ना कछु वार न पारा ।
नहिं तन, नहिं मन, नहिं अपनपौ सुन्न में सुद्ध न पैहौ ।
बलीवान होय पैठो घट में, बाहीं ठौरे होइहौ ।
बार हि बार बिचार देख मन, अंत कहूँ मत जैहौ ।
कहैं कबीर सब छाडि कलपना, ज्यों के त्यों ठहरैहौ ।
ऐ मेरे दिल,तू पार उतरकर कहाँ जायेगा । तेरे सामने न तो कोई राही है न कोई राह । न कूच है न पडाव । वहाँ न तो पानी है, न कोई नाव, न खेचनहारा । नाव को बांधने के लिए रस्सी भी नहीं है और कोई उसे किनारे खींचने वाला भी नहीं है । पॄथ्वी, आकाश, कल्प [काल] कुछ भी नहीं है ।आर-पार कुछ नहीं है– न तन है न मन, न कोई ऐसी जगह जहाँ आत्मा की प्यास बुझ सके । शून्य के निर्जन विस्तार में कुछ भी तो नहीं है । हिम्मत से काम ले और अपने घट में प्रवेश कर वहीं कोई ठौर-ठिकाना मिलेगा । अच्छी तरह सोच ले, ए मन, कहीं और न जाना । कबीर कहते है कि कल्पना को छोड-छाड कर अपने अस्तित्व में लीन हो जा । कबीर बानी -अली सरदार जाफ़री
To what shore would you cross, O my heart? There is no traveler before you, there is no road:
Where is the movement, where is the rest, on that shore?
There is no water; no boat, no boatman, is there;
There is not so much as a rope to tow the boat, nor a man to draw it.
No earth, no sky, no time, no thing, is there: no shore, no ford!
There, there is neither body nor mind: and where is the place that shall still the thirst of the soul?
You shall find naught in that emptiness.
Be strong, and enter into your own body: for there your foothold is firm.
Consider it well, O my heart! go not elsewhere. Kabir says: ‘Put all imaginations away, and stand fast in that which you are.’
