આજે ઈચ્છા તો હતી આરામથી ઊઠવાની; આમ પણ માંડ એક રવિવાર મળે છે ઉપરથી આજે તો પાછો ‘હેપ્પી વુમન્સ ડે’, એણે પથારીમાંથી ઊઠીને ફોન હાથમાં લીધો. ‘હેપ્પી વુમન્સ ડે’ ના મેસેજીસથી વ્હોટસએપ ભરાઈ ગયું હતું. ‘ એક સ્ત્રી હી કાફી હૈ ઘર કો સ્વર્ગ બનાને કે લિયે’ …વગેરે, વગેરે. “મમ્મી, મારું ડાર્ક બ્લૂ જીન્સ ક્યાં…
Read More
શ્યામા ચા-નાસ્તો પરવારી રીવાના ઘરનો નંબર ડાયલ કરતી હીંચકે આવીને બેઠી. એને થયું રીવાના મમ્મી-પપ્પાને હકીકતથી વાકેફ કરવા બહુ જ જરૂરી હતા. બહુવાર રીંગ વાગ્યા પછી પણ કોઈએ ઉપાડ્યો નહીં એટલે શ્યામાનું મન શંકા-કુશંકાઓથી ભરાઈ ગયું. ધ્રુજતા હાથે ફરી એ નંબર જોડ્યો. ઘણીવાર પછી સામેથી કોઈએ ફોન ઉપાડ્યો. હવે આગળ… સામે છેડેથી કોઈ સ્ત્રીનો કડકાઈ…
Read More
“હેલો”. શ્યામાએ ફોન ઉપાડીને કહ્યું. “હેલો”, સામેથી બહુ જ ધીમો, દબાયેલો અવાજ આવ્યો.શ્યામાએ સામે બોલનારનો સંકોચ, ખચકાટ સમજીને સામે પૂછ્યું; “બોલ બેટા, કેમ છે? ક્યાંથી બોલે છે?” એની વાત કરવાની રીતમાં એક જાતની સહજતા અને આત્મીયતાના કારણે સામે છેડેથી અવાજ આવ્યો, “હેલો, હું રીવા બોલું છું.” શ્યામાએ વાત ચાલુ રાખવાના હેતુથી આગળ બોલતા કહે, “મારું…
Read More
સલોની ગાલાઆંટીને વન્સ મોરના રૂમમાં મૂકીને સના,સોમૂ અને નાયર અંકલની વિદાય લઈ ઍક્ટિવિટી સેન્ટર માટેની અનૌપચારિક મીટિંગ માટે ત્યાંની ઑફિસ તરફ રવાના થઈ. સમીર ઑફિસના કામે બહારગામ હતો. અનન્યા પણ આ મીટિંગ માટે હાજર રહેવાની હતી, તે અને આકાશ સલોનીને મોડું થશે તો ઘરે મૂકી જશે અને અનન્યાને સલોનીને ત્યાં રાત્રે રોકાઈ જવાનું અનુકૂળ…
Read Moreરડીને મનનો ભાર હલકો થયા પછી ગાલાઆંટી ઊભા થયાં, જોયું તો એમના સામાનની બે જૂની બેગની બાજુમાં જ એક નવી બેગ અને એક બોક્સ પડેલું હતું. “આ કોણ લઈ લાવ્યું હશે, મારું ધ્યાન પહેલાં કેમ ન ગયું, મારા દુઃખમાં હું એટલી ડૂબી ગઈ કે લાવનારનો આભાર પણ માનવાનો રહી ગયો. નક્કી આ સલોની અને સોમૂનું…
Read More
આકાશ અને અનન્યા સાથે ઘણી વાતો થઈ, કેટલાક પ્રશ્નો ઉઠ્યા અને એના સમાધાન શોધવામાં સલોનીને પોતાને લાગ્યું ઘણી બાબતો વિશે પોતાના વિચારોમાં રહેલી ગૂંચો ઉકલી રહી છે. હંમેશા બધી વાતો કૉલોનીના વૃધ્ધ અંકલ-આંટીના સંદર્ભમાં જ વિચારી હતી, જેવી સમસ્યા ઉદ્ભવતી એવો ઉકેલ શોધવાનો પ્રયત્ન કરવામાં આવતો પણ આજે બે પ્રોફેશનલ્સ સાથે વાત કરીને જમીન પરની…
Read Moreઆકાશ પરાંજપે, એક મધ્યમ વર્ગીય કુટુંબમાં ઉછેરીને મોટો થયો હતો; જ્યાં વાંચન, સંસ્કાર, સંસ્કૃતિને ખૂબ સન્માન આપવામાં આવતું હતું. પિતા એક વીમા કંપનીમાં ઉચ્ચ અધિકારી હતા અને માતા બેન્કમાં ઉચ્ચ હોદ્દા પર હતા. સંયુક્ત કુટુંબ હતું, દાદા-દાદીની હુંફમાં એનો ઉછેર થયો હતો. બાળપણના મોટાભાગના રવિવાર દાદા-દાદી સાથે કરેલી પિકનીક, નાની,ટૂંકા અંતરની મુસાફરીની સ્મૃતીઓથી ભરેલા હતા.…
Read Moreમોડે સુધી ગાલાઆંટી માટે કેવી રીતે સગવડ કરવી એની નાયર અંકલ અને સોમૂ સાથે ચર્ચા કર્યા પછી સલોની જ્યારે ઘરે પહોંચી ત્યારે બહુ જ થાકી ગઈ હતી. થોડીવારમાં જ સમીર પોતાની ચાવીથી દરવાજો ખોલીને અંદર આવ્યો. તરત જ પોતાના બન્ને કાન પકડીને , પોતે બહુ જ મોડો થયો છે અે ગંભીર ગુનાની સલોની પાસે માફી…
Read Moreએણે એની એક આંખ બંધ કરી, હવામાં હાથના અંગૂઠાને સામે સર્પાકારે ફેલાયેલા હાઈ-વે ને ઢાંકી દેવો હોય એમ ઊંચો કર્યો. એક ક્ષણ એને એવું લાગ્યું કે સતત વહે જતો નાની-મોટી કાર નો કાફલો એના એક અંગૂઠાની તાકાતથી રોકી શકે, ઢાંકી દઈ શકે છે. એના મનમાં એક અજબ જેવી ખુશી, સંતોષ અને ગર્વની લાગણી છલકાઈ ગઈ.…
Read MoreClosing one of his eyes,he raised his thumb in the air against the long curvilinear highway, covering most of the continuous flow of tiny cars just with his thumb-tip. A smile of satisfaction spread across his face…As if he is going to stop all of them with the power of a single thumb! He…
Read Moreસાક્ષીભાવ આમ તો હું જ્યારથી આ ચોવીસમાં માળે ગોઠવાયો છું ત્યારથી મેં ખાસ કાંઈ કર્યું નથી, અવિરત, અનિમેષ નજરે સામે બનતી ઘટનાઓને જોતાં રહેવાનું, કાંઈ ઉમેર્યા કે બાદ કર્યા વિના બસ જોયા કરવાનું ! તમે સૌએ તો એવું જ કાંઈક કરો છો ,ને? મેં એ પણ જોયું છે! આ મજલા પર સામ-સામા બે…
Read MoreMany years ago; during my internship days, I went to visit Late Shri Narayan Desai’s Vedchhi Ashram, Dr Abhay Bang was also there and he patiently answered all my questions and he told me one very important thing ” never go for community work with your pre-set ideas that “I want to do this, I…
Read Moreસલોની અને બાકીના બધાં હજુ તો પમ્મીઆંટીની વાત પર કાંઈ વિચાર કરે એટલામાં ગાલાઆંટી ધીમેથી બોલ્યા ભગવાન તમારા દિકરાને સુખી કરે અને સો વરસનો કરે, તમને પોતાની સાથે રાખે એના જેવું સુખ નથી.ગાલાઆંટીએ ધીરે ધીરે કહેવા માંડ્યું , સલોનીબેટા તને તો ખબર જ છે તારા અંકલ ગયા વર્ષે ગુજરી ગયા તે પહેલાં એક મહીનો હૉસ્પિટલમાં…
Read Moreસલોનીએ શનિવારની સાંજે બધા ગ્રુપ મૅમ્બર્સની મિટીંગ બોલાવી, એને થયું ” Once More”થી આવ્યા પછી આમ પણ બધા સાથે નિરાંતે મળાયું ન હતું અને આકાશની ઑફર અંગે પણ એને થયું બધાનો અભિપ્રાય તો જાણું.બધા ધીરે ધીરે સાંજના ચાલવાનો રાઉન્ડ પૂરો કરી ઑફિસમાં ભેગા થવા માંડ્યા, દેસાઈઅંકલે કિશનસીંઘને બધા માટે સરસ આદુવાળી ચા મૂકવાનું કહી દીધું,…
Read Moreસમીર સલોનીના વક્તવ્ય અને એની પ્રશંસાથી બહુ જ ખુશી અનુભવી રહ્યો હતો. જે પ્રવૃત્તિને એ માત્ર ટાઈમપાસ સમજતો હતો એનું આટલું અદ્ભુત પરિણામ આવશે, આટલા બધા લોકોની જીંદગીમાં સુખદ વળાંક લાવશે , એની એને કલ્પના પણ ન હતી. ઉપરાંત એ પ્રવૃત્તિની આટલી નોંધ લેવાશે, ખાસ તો એની કંપનીના જે ઍક્ઝિક્યુિટવને આનું મૅનેજમેન્ટ અને એક્સપાન્શન, વિસ્તરણ…
Read Moreસલોની એકધારું બોલી રહી હતી અને બધાં એને ધ્યાનથી સાંભળી રહ્યાં હતાં.એણે વાત આગળ વધારી, આ મકાનની જ સગવડનો ઉપયોગ કરીને જુદા જુદા રૂમને જુદા જુદા વિભાગોમાં વહેંચી દો, એક માળ આખો શિક્ષણને લગતી પ્રવૃત્તિઓ માટે ફાળવો, નિવૃત્ત શિક્ષણ ક્ષેત્રના અનુભવી વડિલોને એની સાથે સાંકળો, સાવ નાનાં બાળકોને ભણાવવાની જવાબદારી આપો; એમને ગમશે, બાળકોને પણ…
Read Moreબધાં જેવાં ઑડિટોરિયમમાં પહોંચ્યાં કે થોડી જ વારમાં કાર્યક્રમ શરૂ થયો.સલોનીના સૂચનથી મહેતાઅાંટીએ ” सर्वेत्र सुखिनः सन्तु….” તથા ” सहनाववतु सहनौ भुनक्तु….” જેવા શ્લોકથી શરૂ કરી ” ઉઠ જાગ મુસાફિર ભોર ભઈ અબ રૈન કહાં જો સોવત હૈ….. ” મધુર કંઠે ગાઈને બધાને મંત્રમુગ્ધ કરી દીધાં.એના પછી અન્સારીઅંકલ ઊભા થયા,એ ઉર્દુના નિવૃત્ત પ્રોફેસર હતા, ગઝલના શોખિન…
Read Moreસિનીયર સિટીઝન@ હોમ.ઇનના બધા મૅમ્મબર્સ આજે જાણે પીકનીક પર જવાના હોય એમ ઉત્સાહમાં હતા,સલોનીની ઈચ્છા પ્રશસ્તિપત્ર સૂરજબાના હાથે બીજાં ગ્રુપ મૅમ્મબર્સને અપાવવાની હતી, એ પોતાના કામને એક આંગળી ચિંધનારના કામ સાથે સરખાવતી,ખરો રસ્તો તો આ બધાંએ કાપ્યો હતો.ઓલ્ડએજ હોમનું નામ હતું “once more” .એના ઓપનિંગમાં સલોનીની સાથે ગ્રુપના ઘણા મૅમ્મબર્સ આવ્યા હતા.કાર્યક્રમના ભાગ રુપે આમંત્રિતો…
Read Moreરવિવારની સવાર સલોનીને માટે રોજ કરતા વધારે વ્યસ્ત હતી.એને બેનર્જીઆંટીને ત્યાં જવાનું હતું,પછી આજે સમીર સાથે સન્ડે બ્રન્ચનો પ્રોગ્રામ હતો.એને સમીરને કાંઈક સરપ્રાઈઝ આપવી હતી.આ તરફ સમીરે પણ સલોની ને કાંઈક સરપ્રાઈઝ આપવાનું વિચારી રાખ્યું હતું.બેનર્જીઆંટી એની રાહ જ જોતાં હતાં,રાજવીર સાથે થોડી વાત કર્યા પછી ઓજસ સ્ક્રીન પર આવ્યો,બેનર્જીઆંટી જેવો જ નાકનકશો અને લાગણી ભરેલો…
Read Moreઅસ્મિતા બેનર્જી નામની નેમપ્લેટ લાકડામાંથી કોતરીને કલાત્મક રીતે દરવાજાની બાજુમાં લગાવી હતી અને એને અજવાળતો એક ટેરાકોટાનો એવો જ કલાત્મક લૅમ્પ ઝૂલી રહ્યો હતો.ડોરબેલ પર આંગળી મૂકતા પહેલાં સલોનીની આંખ આગળ એક ગંભીર દેહાકૃતિ આવી , એના હાથ થોડા ખચકાયા.એમને સવાર-સાંજ સ્ફૂર્તીથી નીચે વૉક લેતાં જોયાં છે. બધા જ ધોળા વાળ જોઈને એમની ઉંમરનો અંદાજ…
Read Moreસૂરજબાની ચિઠ્ઠીએ સલોનીને ઊંડા વિચારમાં ગરકાવ કરી દીધી,એણે જ્યારે ગ્રુપ બનાવ્યું ત્યારે એના મનમાં કોઈ ફોર્મેટ કે રુલ્સ ન હતા,પોતાના કોચલામાં કેદ થઈને દુનિયાના પ્રવાહથી, અરે પોતાના કુટુંબીજનોની ધસમસતી જિંદગીની અડફટે યઢી ન જવાય એટલા માટે ડરીને અળગા રહેતા મા-બાપને @ home ફીલ થાય એવા પ્રયત્ન કરવા હતા,બાકી બધું ધીરે ધીરે એની જાતે જ આકાર…
Read Moreરવિવારની મિટીંગમાં સલોનીના ધારવા કરતા ઘણા વધારે લોકો આવ્યા,નાના-મોટાં સૌથી ઑફિસ ભરાઈ ગઈ.પોતાનો અને બનનારા ગ્રુપનો નાનકડો પરિચય આપી સલોનીએ બધાં વડિલોને પોતાની વાત કરવા આમંત્ર્યા.બધાએ ઉત્સાહથી વાર્તાલાપમાં ભાગ લીધો પણ દરેક વાતને અંતે એક વાક્ય સાંભળવા મળતું, અમને તમે બધાં મળવા આવો, કાંઈ પણ જાણવા , શીખવા આવો એ જ અમારા માટે વળતર છે,…
Read Moreજ્યારે બે-ચાર કોલોનીના બાળકો દેશમુખઆંટીને ત્યાં જવા માંડ્યા એટલે મહીનામાં તો બધી બહેનો વખાણ કરવા માંડી, એક કહે, અરે એક દિવસ મેં બે જ ડાયપર મૂક્યા હતા તો આંટીએ મને ઑફિસમાં ફોન કરવાને બદલે વધારેની જરુર પડી તો જાતે જ મંગાવી લીધા.બીજી કહે, મારી દિકરીએ ચૉકોઝની જીદ કરી તો એ મંગાવી લીધાં.એ કેટલી બધી નર્સરી…
Read Moreસલોની થોડા દિવસોથી અેકદમ વ્યસ્ત રહેતી હતી, અને એથી જ કદાચ ખુશ પણ રહેતી હતી.સમીરને અમેરિકાથી ભારત આવવાના નિર્ણય અંગે જે અનિશ્ચિતતા હતી તે હવે હળવી થઈ.છતાં સોફટવેર એન્જિનિયર સલોનીને મળવા આસપાસનાં ઘરડાં અંકલ-અાંટી રોજ રોજ આવતાં અથવા તો તે એઓને મળવા જતી એનાથી સમીરને બહુ નવાઈ લાગતી, એવું તે કેવું નવું કામ શરુ કર્યું…
Read Moreએ હંમેશની જેમ લિફટ પાસે ધીમા પગલે આવી રહ્યાં હતાં, અને મેં પણ હંમેશની જેમ લિફટનો દરવાજો બંધ થતો અટકાવ્યો.આમ જુઓ તો પરિચય કાંઈ ન હતો, હું એમનું નામ પણ જાણતી ન હતી અને આ ઓળખાણમાં એ જરુરી ન હતું !! એમની ઉંમર સાઠ- પાંસઠ હશે પણ લાગતી હતી સિત્તેર -પંચોતેર, બેઠી દડીનો બાંધો, સાવ…
Read More
