અટકવું એ ય ગતિનું જ કોઈ રૂપ હશે! હું સા….વ સ્થિર છું, મારામાં રાસ ચાલે છે …. સાંભળું, જોઉં કે ધારું તો કરી દે ધુમ્મસ ઓગળી જાઉં તો ભીનાશમાં ઝાલે છે મને …. કોઈ આકાશી અધૂરપ લોહીમાં ઘૂમરાય છે જાણે ભૂખરાં વાદળોને પાથરું છું શ્વાસમાં …. અંધ જગતને હું નહિ આંજું સાંઈ વેશ નહીં, વૃત્તિ…
જે છે તે માણવાનું ત્રિપાદ કુંડળ- 3 જે છે તે માણવાનું પૃથક્કરણ ન કરવું વાદળ કે ઝાંઝવાનું. વાદળ અજળ-સજળ છે દળ દળ ખૂલ્યા કરે છે આકાશ પણ કમળ છે. આકાશ છે ભ્રમર પણ જો સાંભળી શકો તો ઝીણો મધુર સ્વર પણ. ઝીણો ઉજાસ પ્રગટે ઊઘડે સ્મરણના રંગો ચહેરાઓ કૈંક ઊમટે. ચહેરાનાં વાદળોમાં જન્મોજન્મનો ફેરો બસ…
તૃપ્તિ પાછળની તરસ સાવ સાચું તો તમસ બાકી છે, અંધ જન્મેલો દિવસ બાકી છે. સૂર્યમાં તેજ ભર્યું છે જેણે, એ જ અગ્નિની હવસ બાકી છે. ઘર બળ્યે વારતા પૂરી ન થઈ, મૂળ પાયાની કણસ બાકી છે. આંખમાં હોય ભલે અંધારું, સ્વપ્નમાં કૈંક સરસ બાકી છે. એ પછી કામ કશું નહિ આવે તૃપ્તિ પાછળની તરસ બાકી…
એક કડવાની આખ્યાન-ગઝલ મુખબંધ ભગ્ન સમયની સોય ઉપર એને મળવાના પાયા બાંધ્યા, જાત ફનાની સાવ અણી પર પરપોટાના કિલ્લા બાંધ્યા. ઢાળ મળવા પહેલાં એના હોવાના થોડા અણસારા બાંધ્યા, બાંધી કંઈ અટકળ, કંઈ અફવા બાંધી, કંઈ ભણકારા બાંધ્યા. ખાલી હાથનો જીવ, લઈ શું જાઉં, છતાં અડખપડખેથી, મુઠ્ઠીભર કંઈ ઝાકળ બાંધી, મુઠ્ઠીભર કંઈ તડકા બાંધ્યા. એમ થયું…
