દસ વરસની ગણતરીઓ અને મથામણ પછી મારી પાસે છે ત્રણ ઓરડાવાળું ખોરડું એક ઓરડો મારો, ઉજ્જવળ ચન્દ્રનો બીજો ને ત્રીજો, સ્વચ્છ પવનનો. નદીઓ અને પર્વતો માટે તો જગા જ રહી નથી. એમને તો મારે બહાર જ રાખવાં પડશે. મારા નિસાસા બની જાય પવન ને મારાં આંસુઓ, છાંટણાં વર્ષાનાં જે ફૂંકાય ને છંટાય, મારી મરજી મુજબ…
Read More
મનને કાંઈ ગમતું નથી. એને ભીડમાં ખોવાયેલું ગીત જડતું નથી. મનમાં સૂતેલું સપનું ન જાગે, આંખની ધારે અટકેલું આંસુ ન ખરે, અને ડૂમાનો થીજેલો કાળો સૂરજ, આયખાના આકાશેથી ઢળતો નથી. છાતીના પિંજરમાં કેદ સૂર, શ્વાસોની વાંસળીએથી વહેતા નથી. પગમાં નર્તન થીજી ગયું, ઘૂઘરીઓને રણકાર જડતો નથી. યાયાવર પક્ષી આ જીવ; માઈલો કાપ્યા, પાંખો થાકી, આકાશ…
Read More
ગીત ગાવું એ મને સહજ છે, ભીતરની એ મારી ગરજ છે. મારી તમને એક અરજ છે: ગીત ગાતાં મને રોકો નહીં. રંગ સુગંધ ને ફૂલનો વૈભવ: ફૂલની એ જ નમાજ તારતારથી ઝરતી ભક્તિ: વીણાનો એ જ મિજાજ ગાવું વહાવું એ મને સહજ છે, જીવનની એ મારી ગરજ છે. મારી તમને એક અરજ છે: ગીત ગાતાં…
Read More
યાત્રા સમયની છાતીમાં દટાયેલા કોઈ રહસ્યનું બીજ ક્યારે કોળી ઊઠ્યું એ તો હું જાણતી નથી. પણ એ એની જ સુગંધ હતી જે મારી રાતોનાં સપનાંમાંથી આવતી હતી… કોણ જાણે કેટલીય કવિતાઓ મેં સપનામાં લખી હશે. એમાંથી કેટલીક પંક્તિઓ ક્યારેક સ્મૃતિમાં સચવાઈ રહેતી, તો ક્યારેક સ્મૃતિના હાથમાંથી સરી પણ જતી. મારી નવાઈ વચ્ચે એક દિવસ આવું…
Read More
સુખને તું સુખ કહે એમાં શું?દુ:ખના છેડાને સ્હેજ ખેંચેને ચોમાસું બેસે તો કંઈક થયું જાણું ઝાડને મળે છે એનાં પાંદડાઓએ જ રીતે આપણને મળ્યું હોય ટળવળવું,લખીએ નિબંધ : જાત ઝુરાપોકવિતામાં કહીએ તો જીવનો સુકાવો ને બળવુંએટલે કે, સો ટચનું સંવેદનરૂપકડા જિલેટીન પેપરમાં વીંટી ઉછાળું?સુખને તું સુખ કહે એમાં શું? વેંતવાંભ રહી જાતી ઊંચાઈઆંબવાની નિસરણી…
Read More
કોઈ આંખની મરુભૂમીમાં સપનાની જેમ ઊગે અને પછી રૂંવે રૂંવે સુગંધની જેમ પમરે એને કહેવાય કાંઈ પ્રેમ ! કોઈ ધડકનના તાલે મનમાં હળવું ઝૂલે અને એની આંખની અટારીએથી એક સાવ નવો પ્રદેશ ખૂલે એને કહેવાય કાંઈ પ્રેમ ! કોઈની સ્મિતભરી આંખોથી મનમાં દીવા પ્રગટે અને ઝળહળતી નદી સાવ અંધારે ખૂણેથી વહી નીકળે એને કહેવાય કાંઈ…
Read More
જળમાં ચન્દ્ર; ભાંગતો ફરી ફરી, હજી પણ ત્યાંનો ત્યાં જ. – ચોશ્યુ * * * * * * લગભગ માનવામાં ન આવે એવી રીતે ઝેન કવિઓએ વાત કહી છે. કોઈ પણ ભાષા આટલી ઊંચાઈએ નથી પહોંચી શકી. ચોશ્યુ કહે છેઃ જળમાં ચન્દ્ર ભાંગતો ફરી ફરી ….. કારણ કે દરેક વખતે પવન આવે, તરંગ ઊઠે, ચન્દ્ર…
Read More
એક નાનકડો વળાંક છે અને શરૂ થાય છે એ વાંકો ચૂકો રસ્તો આજે બન્યો છે રાજમાર્ગ વિશાળ મંડપ એની બંને તરફ ઝૂલતી ઝળહળતી રોશનીની સેર વિસ્તારના શ્રીમંત વેપારીઓના નામના બેનરની કમાનો પસાર થતાં નજર સ્હેજ બાજુએ વળી એક અંધારભર્યા ઓરડામાં એક ટમટમતું કોડિયું, કાળીમેશ દિવાલો ને તાકતી એક શૂન્યમનસ્ક ચીંથરેહાલ મનુષ્યાકૃતિ. અંધકાર અને અજવાશની સીમારેખા…
Read More
ચૂંટેલા શેર જે પ્હેરીને મસ્ત રહે તું એવું પ્હેરણ પ્હેર હવે તો * કોરો કાગળ વાંચી લે જે લોકો એવા જ્ઞાત જ ક્યાં છે? * હોવાની ફરિયાદો ના કર હોવું દુઃખતી રગ છે બાવા * તે છતાં તું દર્દ દે છે સામટાં આપણા બેમાં કદીયે વેર ના * બુદબુદાની જેમ હું તણાયો છું ખુદના કુરુક્ષેત્રમાં…
Read More
તને મેં ચાહી છે (ખંડ – શિખરિણી) તને મેં ચાહી છે અનહદ, કશા કારણ વિના; ન કે જીવ્યાનું ત્યજી દીધું પ્રિયે! હું તો મારે જીવ્યા કરું છું હજીયે! તને મેં ચાહી છે ચુપચુપ, કશા કારણ વિના, અને મેં પીધી છે પૃથ્વીય કશા ચાળણ વિના, પીધું પાંચે-ભૂતો તણું છલકતું પીણું- બૃહત્પાત્રે આથ્યો મધુરસ, ઝીણું- ઝીણું છિદ્રે…
Read More
આ રસ્તો આ રસ્તો મને ક્યારેક કઠે છે. એની પાર જવાને હું મથું છું, પણ એ મને પલોટે છે, રજોટે છે, વેરે ને વિખેરે છે. એની વચ્ચે જઈને માથું ઊંચકી શકાતું નથી. એમાં હાલ્યાં જતાં લોકોનાં ધણના ગોવાળિયા થવાતું નથી. એની બાજુએ વૃક્ષ થઈને ઊગી શકાતું નથી. અહીં જીવ્યા કરું છું, પણ હું અહીંનો જીવ…
Read More
શું છે? અરે, આ જન્મજન્માંતર તણું આવાગમન શું છે? પવન શું, પાણી શું,પૃથ્વીય શું ને અગન શું છે? આ માટીમાંથી જન્મી માટીમાં થાતું દફન શું છે? અગ્નિમાંથી પ્રગટી અગ્નિને ખોળે દહન શું છે? અમે બ્રહ્માંડની વિસ્તીર્ણતામાં વિસ્તરી ચાલ્યા; પછી નકશાઓ, સરહદ, વાડ કાંટાળી, વતન શું છે? અમે શ્વાસોની વચ્ચે ઝૂલતા અવકાશમાં વસીએ; કળી શું, મ્હેક…
Read More
કિતાબોય જૂની હું વાંચી શકું ના કે તારાં જ વાળેલાં પાનાં મળે મળે કોઈ ચિઠ્ઠી, મળે કોઈ પીંછું પછીથી પ્રસંગો જે ટોળે વળે *** મને સાચવી રાખવા તેં દીધેલું એ અડધુંક ચોમાસું છે મારી પાસે તને પાછું કરવા હવે મારો સૂરજ સવારેથી નીકળી જતો રે પ્રવાસે *** સ્મરણોનો લેપ છતાં દુઃખે છે હાડ ક્યાંક લાગે…
Read More
એક દીપક છે તારા હ્રદયમાં એક દીપક છે તારા હ્રદયમાં તત્પર પ્રજળી ઊઠવાને. એક શૂન્યતા છે તારી સુરતામાં તત્પર ભરપૂરતા માટે. તને ય સાલે છે, ખરું ને? તને ય સાલે છે વિજોગ પ્રિયજનનો. એને ઈજન આપ કે તને છલકાવી મૂકે આલિંગન આપ અગ્નિને. જે વિપરીત સલાહ આપે છે એમને યાદ અપાવ કે આપમેળે જ પ્રગટી…
Read More
આપણે અત્યાર થઈ ઊભા રહ્યા; ને- થઈ ગણતરી ફક્ત જૂનાની-નવાની. * * * હું ભીંત પર માથું પછાડું? રોજ છાતી કૂટું? રોવું? શું કરું? હું એક એવું સત્ય છું જે કોઈ દી સાચ્ચું જ પડવાનું નથી. * * * છે દેહ રૂનું પૂમડું ત્યાં વાત અટકી જાત તો સારું હતું, પણ આગમાં કાયમ રહેવાનું અને…
Read Moreજિંદગીની સૌ સમસ્યા હોય છે શ્રધ્ધા સમી, જો નહીં સમજાય તો કુદરત ખુદાની લાગશે. *** તેં ધડ્યા છે એકસરખા, એ જ તારી ભૂલ છે, હો ન જેમાં માણસાઈ એ ય માણસ લાગશે. *** ભૂલથી પણ કોઈ ના કરશો ખુદાની કલ્પના માનવીની દ્રષ્ટિએ તો એય માનવ લાગશે. *** થઈ જશે પોતે દિલાસા જિંદગીના દુઃખ બધાં, આ…
Read More
ને ધબકે છે નિઃશબ્દતા કવિતામાં શબ્દો પૂર્વે હું હંમેશાં સાંભળું છું નિઃશબ્દતાને, પીઉં છું એના અસલ સ્રોતમાંથી પછી બધું થાય છે શબ્દાયમાન પૂરી થાય છે શોધ શબ્દની હું કહું છું ઃ કવિતામાં શબ્દો પૂર્વે હું હંમેશાં સાંભળું છું નિઃશબ્દતાને ને તું ઉત્તર વાળે છે ઃ જો હશે કોઈ ઈશ્વરનું અસ્તિત્વ તો એ ત્યાં જ હશે…
Read More
ડૂબ્યા… આ સમયને પાર કરવા નીકળ્યા- ને જુઓ, એની જ પહેલી પળમાં ડૂબ્યા! સ્વચ્છ, પાવન, પારદર્શી વહેણ કેવું? દોડતાં પહોંચ્યા અને મૃગજળમાં ડૂબ્યા. નામ સંબંધોને નહોતું આપવાનું- નામ દીધું ને જુઓ, અંજળમાં ડૂબ્યા. જે દીવાએ સ્હેજ અજવાળું વધાર્યું- એ દીવાની મેશના કાજળમાં ડૂબ્યા. પ્રેમની વાતોય લાગી પ્રેમ જેવી, એમ ને એમ જ અમે અટકળમાં ડૂબ્યા.…
Read More
Eternity The sun habitually cajoles men with red lollipops. Day is mother’s lap–in her colourfully printed sari one hides the face and rests. The whole day we keep hiding behind things but the night. A Jewish poet of Manhattan had said in my presence once “I love you, but I don’t like you.” When I…
Read More
એક કોલાજ જરાક ઝડપી પવન સમાં એ કંઈક સતત ઉચ્ચરે. ડૂબી ગયેલાં વહાણ જેવાં મનનાં જળમાં ઠરે. માદક પેય બની આ સ્મરણો પાત્ર ભરી ઊભરાતાં. શહેરી લત્તે લત્તે અમથું કોલાહલિયું ગાતાં. એક અંજપાની કૂંપળ થઈ, વળ ખઈને ઊઘડે. પછી અણગમો પીળો પીળો વેરી ચોગમ પડે. આંખો બીડી ચૈત્ર માસની ભરબપ્પોરે બેઠાં. ડમરીઓના હાથ આખરે થાકી…
Read More
