એક એક શ્વાસને ઊગી ગઈ ઝંખના કે
થઈ જઈએ આજ ગલગોટો
ટેરવામાં રેલાતું ગીત મને આપો
તો ભીનુંછમ નભ મારું ઢોળું
* * *
હદ છે આ
હદ છે આ તૃણની લીલાશને
કે ઝાકળમાં ઝીલે છે તરતા આકાશને
ફોરમતા ફૂલની છાયામાં રજરજ
ફોરમ થઈથઈને ફોરે
વનનો ચળકાટ જોઈ, ધૂળિયા આ ગામનો
રસ્તોયે મન જેમ મ્હોરે
બાવરી નજર ત્યારે લઈ જાતી ક્યાંય રે
આંગળીએ ઝાલી આભાસને.
દૂરના ઓ... પ્હાડથી
વ્હેતી હરિયાળીની માયા ફરકે છે આ ભીંતે
મંજરીની જેમ આજ
અજંપો મ્હોરીને મ્હેકી રહે છે મારા ગીતે
તારાં સંભારણાંની ફૂલની પથારીએ
લોટવાની ઝંખના રે શ્વાસને.
~ મનોજ ખંડેરિયા (સમગ્ર કવિતા)
Like this:
Like Loading...
Related
Published by
Nehal
I usually write in my mother tongue Gujarati and sometimes in Hindi and English.
Nehal’s world is at the crossroads of my inner and outer worlds, hope you like the journey…
View all posts by Nehal
શબ્દોનો રંગ બદલશો જરા પાછળના ભાગમાં ભળી જાય છે
LikeLiked by 1 person
ખૂબ ખૂબ આભાર, ધ્યાન દોરવા માટે.
LikeLike