‘inmymindinmyheart’ ના ૬ વર્ષ…

આપણી પાસે જેટલા ઑપશન્સ વધ્યા છે, મનોરંજનના એમાં સત્ત્વશીલ કેટલું? વાંચવાની આદત ઘટતી જાય છે ‘સમય નથી’નું બહાનું બહુ હાથવગું છે. પણ ‘મન હોય તો માળવે જવાય’ એ ન્યાયે ડિજીટલ પુસ્તકો વધી રહ્યાં છે, Kindle હોય કે Audible Apps, પ્રતિલીપી ઍપ…ઈચ્છા હોય તો ઉર્ધ્વગામી સાહિત્ય શોધી ખોળીને વાંચી શકાય. સવાલ એ છે કે આપણે આપણા માંહ્યલાને, આત્માને કયો ખોરાક આપવા માંગીએ છીએ? આ બધું લખવાનો ઉદ્દેશ્ય કોઈ ઉપદેશ આપવાનો નથી. અત્યારે જ્યારે સમસ્ત જગત Covid-19 ને કારણે સ્થગિત થઈ ગયું ત્યારે હાથમાં વણમાગ્યા વરદાનની જેમ આવી પડેલા ખાલી સમયનો આપણામાંથી કેટલા જણ સદ્ ઉપયોગ કરી શક્યા? એક પ્રજા તરીકે એક સંસ્કૃતિ તરીકે (ભૂતકાળની ભવ્યતાનાં ગુણગાન સિવાય) આપણે કેટલા સમજદાર, પુખ્ત, સ્વયં શિસ્તમાં માનનારા છીએ, એ હાલના સમયમાં આપોઆપ જાહેર થઈ ગયું.એ સજ્જતા, એ પુખ્તતા સારા સત્ત્વશીલ વાંચનથી આવે. આપણે એવા સમયના સાક્ષી બની રહ્યા છીએ જ્યાં એક છીછરી માનસિકતા ફૂલી-ફાલી રહી છે, પુસ્તકાલયો, પુસ્તકની દુકાનો બંધ થઈ રહી છે અને ફાસ્ટ-ફૂડ, ફૅશનનું મૉલ કલ્ચર વિકસી રહ્યું છે.

સસ્તી લોકપ્રિયતા, વાહ-વાહી કમાવા માટે રચાતા સાહિત્યની ભીડમાં મનને ખળભળાવી દે, ઝંકોરીને જગાડે, વિચારવા માટે મજબૂર કરી મૂકે એવું સર્જન કેટલું? પસંદગી તમારે કરવાની છે, તમારા ખુદને ખોખલાપણા, શૂન્યતાથી બચાવવા માટે.

અસ્તુ, નેહલ.

Image source: Pinterest 1) Gnome & Bow,

2) C. B. Wentworth