ચૂંટેલા શેર (2) – જવાહર બક્ષી

ચૂંટેલા શેર – જવાહર બક્ષી

નહીં દેખાઉં હું તો ભેજ જેવો છું હવામાં

તને સ્પર્શી જઈશ તારા ભીના હોવાપણામાં

*

હું અનાદિ ઝંખના નિર્વસ્ત્ર છું

સત્ય છું પણ સાવ અંગત પત્ર છું

*

બે ક્ષણ વચ્ચે મેં જળસમાધિ લીધી

લો, આખું સમયનું ઝરણ પી ગયો

*

જ્યાં ચાલીએ તે રાહ ને રોકાઈએ તે ઘર

એવું તે શું કે આખું જીવન જાય દ્વારમાં

*

ભ્રમ છું, વિકલ્પ છું, હું અજાણ્યો છું, પ્રશ્ન છું

હું દર્પણોની ભીડમાં ઘેરાઈ જાઉં છું

*

અહીં તારા દૂર હોવાની ભીંતો ઊગે અને

રોમાવલીમાં સ્પર્શના પડઘા ફરી વળે

*

હું ચાલતો રહ્યો છું અને ચાલ્યો જાઉં છું

જીવીજીવીને જાણે સમય થઈ જવાય છે

*

તારા વિરહના શહેરનો વિચિત્ર ન્યાય છે

દીવો કર્યા પછી જ તિમિરને ગવાય છે

*

એકાંત, મૌન, શૂન્યતા, અંધારું કે સ્વયમ્?

આ કોના ડરથી જોરથી વાતો કરાય છે?

*

અસ્પષ્ટતા ન જોઈએ તો તું જ પાસ આવ

મારો અવાજ શાહીમાં ખરડાઈ જાય છે

*

ત્વચાની ઝણઝણાટી પાતળો પર્દો બની થીજે

જો તારા સ્પર્શનું રેશમ હજી પણ યાદ આવે છે

*

મને સમજણ પડી ન્હોતી ‘ફના’ એ વાત જુદી છે

કહેલું તેં કશું મોઘમ, હજી પણ યાદ આવે છે

*

ન કંઈ સંભળાયું ન જોઈ શકાયું

મળ્યા મૂઢ શબ્દો ને પડઘાનું ધુમ્મસ

*

આ અચાનક આપ સામે છો અને ઈચ્છા જ ગૂમ

ઝટ દઈ સૂઝે નહીં કૈં માંગવું, નહીં માંગવું

*

આમ વિસ્મય કે અહીં છો, આમ ભય ચાલ્યા જશો

કૈંક કહેવું, ચૂપ રહેવું એકસરખું લાગવું

• જવાહર બક્ષી ( ‘તારાપણાના શહેરમાં’ )