શગ રે સંકોરું
શગ રે સંકોરું મારા નામની
તૂટે પડછાયાની ગીચોગીચ સાંકડ્યું
નર્યું અજવાળું અજવાળું વાય
શગ રે સંકોરું મારા નામની
સગપણને કાંઠે હોડી નાંગરી
સામે ઝાંખું રે ઝળુંબે મારું ગામ
કેડીઓ કંડારું મારા ગામની
શગ રે સંકોરું મારા નામની
શબદો ખંખેરી દીધા ખેસથી
કાંઈ લૂછી નાખ્યાં રે લીલાં વેણ
ઝાંખની સોંસરી પાંપણ સંચરે
એન અળગાં કાયાથી ઊડે નેણ
આંધળી દશ્યુંને મેલી આમની
શગ રે સંકોરું મારા નામની
ઝરડે પડછાયા મારા ઝૂલતા
હવે ઠેસમાં ન આવે મારો થાક
હળવી તે ફૂંક જેવું ઊડતો
પગને જમણે અંગૂઠે ફૂટે પાંખ
શગ રે સંકોરું મારા નામની
– રમેશ પારેખ (20/3/69,thursday)
‘છ અક્ષરનું નામ’ માંથી