દોડમાં ન હતા  શામેલ  તોય થાકી ગયા અમે
અઢળક હતા શ્વાસો  પણ ખૂટી ગયા અમે

આંખોમાં ઘેરાયા હતા મેઘ અને વરસી ગયા અમે
હતા ઉછળતા દરિયાઓ લોહીમાં  તોય  તરસી ગયા અમે

હથેળીમાં હતા નકશાઓ  તોય ભટકી ગયા અમે
કાંટાઓ ફરતા હતા અને અટકી ગયા અમે

પાસાઓ સવળા હતા તોય હારી ગયા અમે
હતો સમય સાથે અરે, પણ ફરી ગયા અમે

પાંદડાં લીલાં હતા પણ ખરી ગયા અમે
હતા ચારેકોર  ઝળોહળ દિવા  છતાં ઠરી ગયા અમે
નેહલ

Poetry, my poems © Copyright 2018, Nehal

One thought on “અમે – નેહલ

  1. કાળજા મક્ક્મ હતા તોય કાંપી ગયા અમે,
    આ જીવની અવળી રાહ માં ભટકી ગયા અમે।
    I tried 😂😀😀✌

    Like

Comments are closed.