પારિજાતની છાબડી – નેહલ

રાત રહી તરફડતી સહરાની તરસે,
ઢોળાતું રહ્યું મૃગજળ ચાંદનીનું  આસમાની ફરસે.
……
પાંપણોની કિનારીએ અટક્યા મેઘ,
અને આ આંખ્યુંની ધરતી કોરી-ધાકોર.
………
ભટકું છું તારી શોધમાં જયાં-ત્યાં,
લાગે છે તું છે ક્યાંક સાવ આસપાસ.
…….
તારા વિનાના દિવસો ફેલાયા ડાળ થઇને,
શ્રધ્ધા મારી પથરાતી જાય મૂળિયાં થઇને.
……
લાગણીઓનાં ઠેકાણા હોતતો, સંબોધનોમાં સરનામા હોત;
લાગણીઓનાં ઠેકાણા હોત તો, શબ્દોમાં સરનામા હોત.
………
તું નથી ,સૂર્ય નથી ,તારી
યાદ ચમકે છે આગિયા બની.
….
ભૂતકાળનું ઉઘડ્યું દ્વાર જરીક,
લો ફેલાયાં યાદોનાં ચાંદરણાં.
….
અંતરનાં અજવાળાં એવાં ફેલાયાં ચારેકોર,
અમાસની રાત પણ લાગે જાણે બીજની કોર.
–  નેહલ

 Poetry, my poems © Copyright 2018, Nehal