ચૂંટેલા શેર- ખલીલ ધનતેજવી

અમારે રાખમાંથી પણ ફરી બેઠા થવું પડશે,
નહીં જંપે અમારાં રેશમી સપનાંઓ સળગીને.
…
મને વાડામાં આંતરવા કર્યો’તો બંધ ઝાંપો પણ,
એ વાડામાંથી હું નીકળી ગયો’તો વાડ કૂદીને.
…
નદીમાં પૂર, દરિયામાં કદી ભરતી નથી આવી,
ખલીલ, કાં રોજ છલકાયા કરે પરપોટા ફૂટીને.
…
સૌ દુ:ખી છે, કોણ કોનું દુ:ખ જુએ,
જાતને જાતે દિલાસો આપીએ.
…
અહીં તિરાડોમાંથી સૌને ઝાંકવાની ટેવ છે,
બારણાં ખુલ્લાં મૂકી દો કોઈ પણ ફરકે નહીં.
…
આ ઊથલપાથલ ઉપરછલ્લી છે બસ,
છેક તળિયું તો ઠરેલું હોય છે.
…
સૌ ફિદા છે પોતપોતાના જ ચહેરા પર અહીં,
કોણ નીકળે છે ઘરેથી આયનો જોયા વગર.
…
ના, દુવાઓ માગવાથી ચંદ્ર નહિ ટપકી પડે,
નહિ મળે અજવાળું તમને દીપ પ્રગટાવ્યા વગર.
…
ભીંજવું પાંપણની ભીનાશે તને,
મારામાં વરસાદ દેખાશે તને.
…
અશ્રુઓ શું શું લખે છે આંખમાં,
વાંચજે ધીમેથી વંચાશે તને.
…
આખીય વાત મારી એ સાંભળશે ધ્યાનથી,
મનમાં તો માત્ર અડધાની અડધી ઉતારશે.
…
હિન્દુઓનાં ધાડેધાડાં, મુસ્લિમોનાં ટોળેટોળાં,
આવા ભરચક શહેરમાં બાબા, માણસોની ખોટ પડી છે!
…

ખલીલ ધનતેજવી ‘સારાંશ’માંથી 2008