નીરખી મુખ પોતાનું
સૂરજ ચળકતું મલકે
વર્ષાએ સજાવેલા દર્પણોમાં
પાંદડે પાંદડે.
:::: ::::: :::::: :::: :::
ફૂટે છે ઝરા કવિતા ના
મન ના ઊંડાણે કાંઈ કેટલાય
પાણી-કળા સમી એ પળ ક્યાં?
* * * * * * *
ખરબચડી વિસંગતીઓના પથ્થરથી ઉજળો ઘસી દીધો.
અમે દિવસના ઘડા ને
નવા સુરજ થી ભરી દીધો .
– – – – – – – –
તડકાની તપ્ત ભઠ્ઠી માંથી
ટપકતા સોનેરી મણકા ,
આ કોયલના ટહુકા.
: – : – : – : – :
– નેહલ